HARI INI DALAM SEJARAH RAKYAT: 18 Jun 1948
Pada hari ini dalam tahun 1948, Pesuruhjaya Tinggi penjajah British, Sir Edward Gent telah mengisytiharkan “Darurat” di seluruh Malaya. “Darurat” ini telah berlarutan selama 12 tahun.
“Undang-undang Darurat” yang diumumkan telah memberi kuasa kepada polis dan tentera penjajah untuk menangkap dan menahan sesiapa sahaja yang disyaki tanpa bicara selama 2 tahun, melakukan pengusiran dan pembuangan negeri kepada mereka yang disyaki, menahan pergerakan rakyat, menjalankan perintah berkurung, dan menghukum bunuh mereka yang ditangkap menyimpan senjata.
Pengisytiharan “Darurat” ini telah mencetuskan peperangan gerila bersenjata antara tentera penjajah British dengan tentera PKM (Parti Komunis Malaya) yang dipanggil Tentera Pembebasan Nasional Malaya (TPNM).
Tempoh “Darurat” yang dikenali dalam sejarah sebagai “Malayan Emergency” dari tahun 1948 hingga 1960 ini merupakan tempoh perang yang terselindung di bawah nama “Darurat”.
Peperangan 12 tahun ini telah berlarutan menjadi perang saudara (“civil war”) yang memaksa rakyat dan penduduk untuk memihak kepada tentera penjajah atau tentera PKM. Penjajah British telah berjaya membentuk pasukan Askar Melayu untuk memerangi tentera PKM, dan pada masa yang sama tentera PKM telah berjaya membentuk sebuah pasukan rejimen yang dianggotai sepenuhnya oleh tentera gerila Melayu.
Untuk menyekat bantuan kepada tentera PKM, penjajah British telah melancarkan “Rancangan Briggs” di mana seramai separuh juta penduduk telah diusir dari kampung-kampung mereka dan dipindahkan secara paksa ke dalam kem-kem berkurung yang dipanggil “New Villages” (Kampung Baru). Kampung-kampung ini dipagar dengan kawat duri dan pergerakan penduduk di kawal sepenuhnya oleh penjajah. Makanan penduduk juga diterhadkan dan dikawal untuk menghalang bantuan makanan diberikan kepada tentera PKM. Kampung-kampung yang tidak dipindahkan yang disyaki membantu tentera PKM telah dikenakan hukuman perintah berkurung.
Bagi memenangi hati dan minda rakyat, penjajah British telah melaksanakan reformasi politik dengan mengizinkan pilihanraya dijalankan di peringkat tempatan pada tahun 1952, dan di peringkat persekutuan pada tahun 1955. Pada 31 Ogos 1957, di tengah-tengah keadaan “Darurat”, penjajah British telah memberikan kemerdekaan kepada Malaya, dengan syarat peperangan melawan tentera PKM diteruskan.
Selepas melalui tempoh perang 12 tahun yang telah mengorbankan 10,500 nyawa, akhirnya “Undang-undang Darurat” telah diisytiharkan tamat oleh Yang di-Pertuan Agong pada 31 Julai 1960.
译文：
在人民历史中的1948年6月18日
1948年6月18日，英殖民最高专员，爱德华·甄特爵士宣布全马来亚进入“紧急状态”。 此“紧急状态”持续了12年。
“紧急法令”给予殖民军队和警察如下权力：可不经审讯随意逮捕和拘留嫌疑人长达两年，把嫌疑人驱逐出境，实施宵禁，限制人民活动以及判处拥有武器者死刑。
“紧急法令”的 宣布，引发了英国殖民军和马共军队（称为马来亚民族解放军）之间的游击战争。
“紧急状态”时期是历史上从1948年至1960年的“马来亚紧急状态”，是在“紧急状态”名义掩盖下的战争时期。
这场12年的战争延续成为一场旷日持久的国内战争，逼迫人民和居民选择殖民军队一边或者马共军队一边。英国殖民者成功组建了马来军团向马共开战，与此同时，马共军队也成功建立一支完全由马来人游击队组成的军团。
为了限制人民援助马共军队，英殖民者实施了“布里格斯计划”，强迫多达50多万人离开自己的村庄，迁入有刺铁丝网围起来的集中营，即所谓的“新村”。村民的活动受到殖民者全面的监控。居民的粮食受限量和管制，以防止粮食支援马共军队。对于被怀疑帮助马共军队而又没有被迫迁的村庄则实施宵禁。
为了笼络人心，英殖民者推行了政治改革，在1952年允许进行地方级议会选举，并在1955年进行联邦级的选举。正值“紧急状态”期间，英殖民者以继续对抗马共军队的战争作为条件，让马来亚於1957年8月31日独立。
经过为期12年的战争，夺走了10，500条生命，终于在1960年7月31日最高元首宣布结束“紧急法令”。
